Myśliwiec Ginivex (Ginivex Starfighter)

Myśliwiec Ginivex

(Star Wars Databank)

Podczas gdy szeregowym geonozjańskim pilotom musiały wystarczyć myśliwce typu Nantex, a trzon sił myśliwskich Separatystów stanowiły bezpilotowe droidy-myśliwce typu Vulture, stocznie Huppla Pasa Tisc na specjalne zlecenie hrabiego Dooku przygotowały projekt maszyny przeznaczonej dla elitarnych pilotów i do specjalnych poruczeń - a był to myśliwiec typu Ginivex.

Najbardziej charakterystycznym elementem konstrukcji tej jednostki jest przypominające wachlarz rozkładane skrzydło, umieszczone w płaszczyźnie pionowej myśliwca. Wachlarz ten jest w istocie żaglem słonecznym, mogącym służyć Gnivexowi jako pędnik w przypadku uszkodzenia silników, nie jest to jednak jego jedyna funkcja. Dzięki specyficznej budowie płat ten jest również "przewodnikiem" dla energii emitowanej przez generatory tarcz, sprawiając, że po całkowitym rozłożeniu "wachlarza" moc osłon myśliwca wzrasta o dodatkowe 50 procent. Nie ma jednak róży bez kolców - żagiel doskonale odbija szerokie spektrum promieniowania, czyniąc myśliwiec wyjątkowo dobrze widocznym na ekranach wszystkich systemów wykrywania - zarówno aktywnych, jak i w większości przypadków również pasywnych, świecąc "światłem odbitym" lub - od drugiej strony - całkowicie je blokując. Rozłożenie płatu znacznie zwiększa również powierzchnię boczną Ginivexa, czyniąc go łatwiejszym do trafienia. W postaci "złożonej" myśliwiec jest natomiast dość trudno wykrywalny, zwłaszcza, że jego silniki wyposażono na tę okoliczność w specjalne tłumiki jonowe rozpraszające ich emisje.

Podobnie jak i inne produkty geonozjańskiej myśli technicznej, Ginivex charakteryzuje się dużą zwrotnością zarówno w przestrzeni, jak i w atmosferze. W przeciwieństwie do innych maszyn, przystosowany jest natomiast do pilotowania przez istoty ludzkie - wszystkie systemy sterownicze wykorzystują uniwersalne komponenty i technologie. Maszyna ta jest ponadto szybka i silnie uzbrojona - w dwa podwójne działka laserowe o dużej sile, mogące prowadzić ogień zarówno przy bojowym, jak i przy marszowym położeniu ramion. Myśliwiec posiada także wbudowany hipernapęd klasy pierwszej i komputer nawigacyjny pozwalający na zapis do 5 zestawów koordynat skoków. Trzeci z kolei egzemplarz, nazwany Last Call, wyposażono również w unikalny skaner podprzestrzenny (ukradziony podwykonawcy CEC, firmie Carbanti United Electronics), będący w stanie wykrywać skutki działania hipernapędu. Dzięki niemu pilot Ginivexa mógł otrzymać ostrzeżenie o nadciągającej w nadprzestrzeni jednostce na kilka sekund przed tym, zanim pojawi się ona w jego okolicy, jak również wykrywać przygotowania pobliskich maszyn do skoku (chociaż to drugie można osiągnąć i za pomocą standardowych skanerów o odpowiedniej czułości).

Ze względu na wysokie koszty konstrukcji oraz niewielkie zapotrzebowanie, stocznie na Geonosis sukcesywnie produkowały pojedyncze egzemplarze tego myśliwca, w ciągu całych wojen klonów tworząc zaledwie sześć jednostek tego typu. Głównym ich użytkownikiem stała się Asajj Ventress, jednak nie miała ona szczęścia do Ginivexa - pierwszy utraciła na rzecz Anakina Skywalkera, drugi skradł jej Obi-Wan Kenobi podczas ucieczki z więzienia na Rattatak, trzeci zaś uległ zniszczeniu przy okazji nieudanego polowania na mistrza Yodę. Po zniknięciu Asajj po bitwie na Boz Pity, z pozostałych maszyn sporadycznie korzystali niżsi rangą przedstawiciele Separatystów.

• Starships of the Galaxy II
• Clone Wars Incredible Vehicles