Poszycie pochłaniające

Poszycie pochłaniające to jeden z najbardziej znanych sposobów na utrudnienie wykrycia statku kosmicznego przy pomocy sensorów. Jak sama nazwa wskazuje, pochłania ono część padającego na kadłub danej jednostki promieniowania emitowanego przez aktywne systemy wykrywania, sprawiając, że nie ulega ono odbiciu i nie trafia z powrotem do jednostki macierzystej. Równocześnie w pewnym stopniu tłumi ono emisje pochodzące z wnętrza statku, w szczególności z jego reaktora, systemów zasilania, napędu i łączności wewnętrznej.

Z reguły ekranowanie takie przyjmuje postać specjalnej farby lub warstwy tworzywa natryśniętego na kadłub jednostki, w szczególnie zaawansowanych przypadkach zdarza się jednak, że całe poszycie statku kosmicznego lub jego krytyczne elementy wykonuje się ze specjalnego materiału. Aby utrudnić wykrycie wizualne, maskowanie tego typu zazwyczaj łączy się z malowaniem kadłuba statku czarnym kolorem, pochłaniającym energie z widzialnego pasma.

Skuteczność tego środka zabezpieczającego zależy od wielu czynników. Dużo łatwiej maskuje się jednostki o niewielkich i regularnych rozmiarach, dużo trudniej jest skutecznie zabezpieczyć duży okręt o kanciastym obrysie i znaczących nieregularnościach. Statek może być łatwiej wykryty w sytuacji, w której znajduje się bliżej systemów wykrywania, albo gdy mają one rzeczywiście dużą moc. Maskowanie tego typu w ogóle nie zabezpiecza przed wykryciem emisji z silników, transmisji z nadajników pokładowych, a także w sytuacji, gdy ukrywająca się jednostka znajdzie się między poszukującym jej a jakimkolwiek silnym źródłem energii - na przykład gwiazdą - i w ten sposób zwróci na siebie uwagę dokonaniem swego rodzaju "zaćmienia" tamtego obiektu lub jego części.

Cena pokrycia pojazdu kosmicznego poszyciem pochłaniającym jest zmienna i zależy przede wszystkim od wielkości i powierzchni statku. Dla X-winga lub niezmodyfikowanego lekkiego frachtowca YT-1300 wynosi ona około 80 tysięcy, dla korwety koreliańskiej - 200 tysięcy, a dla Gwiezdnego Niszczyciela typu Imperial, gdyby ktokolwiek chciał go w jakiś sposób maskować, w przybliżeniu 350 000 kredytów galaktycznych. W niektórych przypadkach celowe może się okazać zaaplikowanie drugiej warstwy maskowania (w podobnej cenie), jednak nie ma to zbytniego sensu w sytuacji, w której na wykrycie jednostki mają wpływ inne czynniki, jak emisje napędu czy po prostu gigantyczne rozmiary. Trzecia warstwa byłaby już zupełnie bezcelowa i nie stosuje się jej nigdy.

Z ekranowania statków kosmicznych w ten sposób korzysta się przede wszystkim w jednostkach zwiadowczych i szpiegowskich, które mają za zadanie obserwowanie nieprzyjaciela z ukrycia. Pojazdy takie posiadają zwykle bardzo zaawansowane systemy wykrywania pasywnego, dzięki czemu nie muszą podlatywać zbyt blisko do obserwowanych obiektów, co zmniejsza szanse ich odkrycia. W podobnym charakterze maskowanie wykorzystywane jest podczas misji sabotażowych, szczególnie w transportowcach przeznaczonych do potajemnego przewiezienia oddziałów specjalnych - komandosów, szpiegów itp. Wojsko standardowo chroni w ten sposób również satelity i próbniki zwiadowcze, a czasem także jednostki szturmowe, przede wszystkim mniejsze bombowce, aby do maksimum opóźnić ich wykrycie i dzięki temu osiągnąć lepsze zaskoczenie.

Maskowanie takie przydaje się również przemytnikom, łowcom nagród, zawodowym zabójcom oraz piratom - a więc wszystkim tym, którzy z uniknięcia bądź opóźnienia wykrycia odnoszą wymierne korzyści. Wykrycie stosowania warstwy pochłaniającej na prywatnym statku z pewnością wzbudzi jednak podejrzenia i może się okazać przyczyną wszczęcia oficjalnego dochodzenia przez służby celne - czy to rządu galaktycznego, czy niektórych planet. Dlatego przemytnicy chętniej inwestują w indywidualnie chronione skrytki na pokładzie swojego frachtowca, a legalnie działający łowcy nagród - w uzyskanie oficjalnego zezwolenia, co przychodzi im dużo łatwiej, niż cywilom. W odniesieniu do piratów, oni z reguły i tak mają zainstalowaną na pokładzie taką ilość nielegalnego uzbrojenia, że to dodatkowe zagrożenie staje się praktycznie pomijalne. W czasach Imperium korzystanie z poszycia pochłaniającego bez zezwolenia podpada pod ogólny paragraf o korzystaniu z urządzeń maskujących i jest naruszeniem klasy pierwszej, a więc może skutkować nawet karą śmierci lub dożywociem na Kessel. Oczywiście wielu inspektorów można przekonać do "przeoczenia" tego udoskonalenia przy pomocy odpowiedniej łapówki lub też innymi środkami... W przeciwnym wypadku pozostaje zaś tylko korzystanie z portów kosmicznych, na których lokalna władza nie interesuje się za bardzo zgodnością lądujących jednostek z ich dokumentami rejestracyjnymi i certyfikacyjnymi.