Pancernik typu Assertor (Assertor Dreadnought)
Assertor to największy z rodziny imperialnych okrętów liniowych, którymi na krótko przed bitwą o Yavin postanowiono wypełnić niszę między powstającymi pancernikami typu Executor a regularnymi krążownikami typu Imperial. Jakby nie mogąc się zdecydować, na jaki rozmiar i przeznaczenie okrętów postawić, planiści Marynarki Imperialnej postanowili umieścić w tej luce trzy typy jednostek: 7-kilometrowego, szybkiego Bellatora, 12-kilometrowego Mandatora III oraz 15-kilometrowego Assertora właśnie (oczywiście sprawę skomplikował szybko alternatywny typoszereg okrętów budowanych pod szyldem "superniszczycieli" - Sovereign i Eclipse - ale to już zupełnie inna historia).
Assertor został opracowany z myślą o dwóch rolach: lokalnym dowodzeniu dużymi zespołami floty podczas najważniejszych wypełnianych przez nią zadań, a równocześnie stanowieniu centrum dowodzenia Marynarki Imperialnej w skali całego sektora. Z tego względu został nie tylko ciężko uzbrojony i opancerzony, ale i wyposażony w najnowocześniejsze systemy łączności oraz wspomagania koordynacji działań floty.
Głównym uzbrojeniem okrętu jest artyleria turbolaserowa w dwóch kalibrach, wspomagana dodatkowo przez lekkie turbolasery, działka przeciwlotnicze oraz podobny zestaw artylerii jonowej. Korzystając z charakterystycznego, klasycznego dla Gwiezdnych Niszczycieli trójkątnego kształtu kadłuba najcięższe działa obu typów udało się umieścić tak, aby wszystkie razem mogły razić cele znajdujące się przed dziobem okrętu, podczas gdy połowa z nich może być również skierowana w stronę jednej, a połowa - drugiej burty. Drugorzędne turbolasery i działa jonowe rozmieszczono zaś tak, że każdy z nich może prowadzić ogień zarówno w kierunku dziobu, jak i ster- bądź bakburty. Lżejsze baterie (nie licząc osadzonej w wieżyczkach artylerii przeciwlotniczej, która może robić, co chce) otrzymały natomiast rozdzielne sektory ognia, z podziałem na dziób i każdą z burt. Jak widać, taktyka użycia tego okrętu nie przewiduje ustawiania się rufą do przeciwnika...
Poza artylerią Assertor przenosi na pokładzie 120 maszyn myśliwskich oraz oczywiście jest w stanie przyjąć dużą ilość jednostek transportowych i pomocniczych: promów, lądowników, kanonierek, transportowców szturmowych itp. W ładowniach przewozi również broń i uzbrojenie przydatne kontyngentowi naziemnemu, w tym maszyny kroczące serii AT. Jego pokładowy garnizon może liczyć zaś aż 20 tysięcy żołnierzy, co jest i tak stosunkowo niewielką liczbą w porównaniu do pełnej obsady okrętu: aby skutecznie wywiązywać się ze swoich zadań, wymaga on 125 tysięcy osób załogi, czyli jest prawdziwym latającym miastem, i to nie takim małym.
Podczas galaktycznej wojny domowej Imperium zdołało najprawdopodobniej wykończyć tylko dwa okręty tego typu: poza wiodącym Assertorem powstał jeszcze Wrath (Gniew). Obie jednostki działały przede wszystkim na obszarach, które uważano za najbardziej narażone na obecność wzmocnionych sił Sojuszu Rebeliantów, czyli na pograniczu Środkowych i Zewnętrznych Rubieży. Jak do tej pory nie jest znany ostateczny los żadnego z tych okrętów...
"Assertor" może mieć po łacinie kilka znaczeń mieszczących się między "obrońcą" i "oswobodzicielem" a "pogromcą" - pierwotnie chodziło o osobę, która określała, czy dana osoba pozostanie wolna, czy zostanie niewolnikiem.
| pełna nazwa: | Assertor-class Star Dreadnought | producent: | Kuat Drive Yards |
|---|---|---|---|
| polska nazwa: | Pancernik typu Assertor | w slangu: | |
| prędkość: | ? | wytrzymałość: | ? |
| w atmosferze: | osłony: | ? | |
| hipernapęd: | 2 | zwrotność: | ? |
| uzbrojenie: |
|
długość: | 15 000 m |
| rozpiętość: | |||
| załoga: | 125000 | ||
| pasażerowie: | ? | ||
| ładowność: | ? t | ||
| cena (nowy): | ? kr | ||
| używany: | 1 100 000 000 kr | ||
| w użyciu od / do: | galaktyczna wojna domowa | ||
- Essential Guide to Warfare
- Lead by Example
