Kanonierka Skipray (Skipray Blastboat)

Kanonierka Skipray

(zbiory autora)

Kanonierka Skipray to ogniwo pośrednie między lekkimi myśliwcami gwiezdnymi a ciężkimi okrętami Marynarki Imperialnej. Nie licząc eksperymentalnych maszyn z serii TIE/x oraz późniejszych TIE Advanced, Skipray jest najmniejszą jednostką Imperium wyposażoną w hipernapęd. Jest wystarczająco samodzielna, aby startując z baz planetarnych czy stacji kosmicznych mogła spełniać zadanie patrolowania dalekich rubieży zamieszkałych systemów i wystarczająco dobrze uzbrojona, aby niszczyć bądź przechwytywać jednostki przemytników. Przy pomocy ciężkich dział jonowych, których siła jest większa niż siła takiej baterii na krążowniku, Skipray jest w stanie poważnie zaszkodzić także i dużym okrętom - szczególnie, kiedy w ataku bierze udział więcej niż jedna kanonierka. W przypadku konieczności walki z myśliwcami, Imperium zazwyczaj koordynuje działania Skipray i myśliwców TIE, chociaż i sama kanonierka może sprawnie opędzać się przed dużą ilością drobnych przeciwników dzięki umieszczonej na grzbiecie wieżyczce ze sprzężonymi działkami laserowymi.

Główną wadą tej jednostki jest duża trudność pilotażu i słaba zwrotność w przestrzeni kosmicznej, rekompensowana jednak przez znaczną prędkość pozwalającą na wykonywanie ataków z zaskoczenia oraz dościganie transportowców czy innych jednostek przemytniczych lub pirackich - w tym także niektórych myśliwców. Skipray jest ponadto bardzo zwrotna w atmosferze; pod tym względem istnieje niewiele jednostek zdolnych z nią konkurować.

Przez pewien czas podejrzewano, że kanonierka ta - wprowadzona do służby w okresie poprzedzającym bitwę o Yavin - ma szanse wyprzeć z pokładów niszczycieli i z baz planetarnych nie posiadające hipernapędu myśliwce TIE, nie udało się to jednak ze względu na sprzeczność z narzuconymi politycznie imperialnymi doktrynami regulującymi użycie małych jednostek bojowych. Ponieważ Imperium nie zastrzegło sobie wyłączności na odbiór kanonierek, a zamówienia wojskowe okazały się być niezbyt duże jak na gusta producenta, SFS zaczęło sprzedawać te jednostki także na otwartym rynku, skąd dotarły zarówno do armi planetarnych, jak i grup przemytniczych i innych organizacji paramilitarnych.

Wyprodukowano wiele odmian tego pojazdu kosmicznego, mniej lub bardziej bojowo zorientowanych. Najpopularniejsze modele to: GAT-12g, w miejsce wyrzutni pocisków kierowanych wyposażona w emiter promienia ściągającego i stosowana w działaniach przeciw przemytnikom; oraz h i j - przeznaczone do misji szturmowych oraz "agresywnej obrony" planetarnej, różniące się podziałem zadań wykonywanych przez strzelców pokładowych. W wersji GAT-12h jeden ze strzelców zajmuje się działkami laserowymi w wieżyczce, a drugi całym pozostałym uzbrojeniem strzelającym do przodu, w wersji GAT-12j podział zadań jest "bardziej sprawiedliwy" i wyrzutnia torped może być obsługiwana przez ko-pilota. Istnieje także model kuriersko-przechwytujący: Skipray Blastboat GAT-12m, o ulepszonych systemach napędu nad- i podświetlnego; oraz GAT-12p wyposażona w wysokiej klasy systemy wykrywania przydatne podczas misji patrolowych i zwiadowczych.

Za pokrewne ideowo Skiprayom jednostki uznać też by można stworzone ponad sto lat później mysliwce I4 Ionizer - ich podstawową bronią również były działka jonowe.

Komentarz hermeneutyczny

W historycznym tłumaczeniu Dziedzica Imperium autorstwa państwa Mickiewiczów kanonierka Skipray została mianowana "śmigaczem".

Komentarz techniczny

Zwrotność kanonierki poprawiliśmy w oparciu o Starships of the Galaxy - Saga Edition (2007). W pierwotnych źródłach (m.in. Imperial Sourcebook i Thrawn Trilogy Sourcebook) była ona zadziwiająco niska, co prawdopodobnie spowodowane było tym, że statkowi przyznano klasę "capital" ze względu na siłę głównego uzbrojenia, a zapomniano o przeskalowaniu tego parametru.

• Imperial Sourcebook
• Thrawn Trilogy Sourcebook
• Starships of the Galaxy II